Het is weer even geleden dat ik een full detail heb gepost, maar deze is wel weer een verslagje waard. Recent mocht ik de nodige uurtjes besteden aan deze dunkelblaue Porsche Macan S a.k.a. the rock... Om te beginnen een paar plaatjes van het eindresultaat:
Ik ben vrijdag begonnen met wassen. Zaterdag polijsten en zondag coaten. De auto is 6 jaar oud en verkeerde op het eerste gezicht in uitstekende conditie, wel de nodige waskrassen en één diepere kras. De auto leek niet bijzonder vies, met kleien was er weinig vervuiling te bekennen, slechts 1 stukje teer dus al met al leek het een redelijk makkelijke klus te gaan worden. De inspectie leerde me dat de auto deels was overgespoten (3 panelen 250 micron, de rest van de auto ongeveer 150) en al eerder gepolijst was, getuige wat polijstmiddel hier en daar en een paar mooie polijstbanen van een rotary.
Tijd voor een testspot. Ik heb recent een Rupes Mille aangeschaft en de nieuwe Lake Country HDO CCS foam pads. Maar eerst mijn vaste referentie punt: Rupes gele pasta met gele foam pad. Dat deed vrij weinig met de waskrassen op de kap. Dus dan maar eens de oranje LC pad, dat deed ook niets, daarna de blauwe LC pad met een grove pasta, beter maar nog steeds lang niet goed genoeg, hmm toch grof geschut nodig. Over naar de blauwe LC microfiber HDO pad op de Rupes 15 DA met de grofste compound die ik heb. Dat begon er meer op te lijken maar hier en daar toch niet 100%. Gvd wat een harde lak. Zou ik dan toch een keer een rotary moeten kopen? Daarna de rupes blauwe wolpad op de Mille geprobeerd om te kijken of dat nog verschil maakte. Behalve dat het leek alsof ik net een schaap had geschoren op de motorkap was het resultaat hetzelfde. Bovendien is de Rupes 15mk3 met de MF pad 100x rustiger in de hand dan de Mille met wol. In eerste instantie was ik wel blij met de Mille maar ik ben er nog geen dikke vrienden mee geworden als ik ze zo naast elkaar gebruik.
Om toch het gewenste resultaat te halen de techniek iets aangepast, de Rupes op standje 6 (die ik normaal eigenlijk nooit gebruik), iets kleinere vlakken, iets meer druk, iets langer doorwerken. Daarmee kon ik toch >95% correctie halen met een set al waren er stukjes die toch twee keer moesten. En ondanks de zware combi eigenlijk geen haze.
De diepere kras uitgeschuurd met de Rupes ibrid met Kofax dry 1500-2000-2500-3000 en daarna weer gepolijst. Niet 100% maar zeker na het coaten moet je weten dat de kras er zat anders zie je het niet meer.
Voor de vorm afgewerkt met een finishing polish met SiO2 als voorbereiding op de coating, al deed het voor de glans eigenlijk niet zoveel meer. Zo was die ogenschijnlijk makkelijke klus door die k.. harde lak toch best pittig, maar het ergste moest nog komen...
Het coaten ging best voorspoedig, twee lagen en een flinke stapel doeken verder begon ik echt blij te worden van het resultaat. Tussen de bedrijven door het interieur schoongemaakt, gezogen, matten netjes geborsteld, etc. Alleen nog even het laatste klusje: de 21 inch velgen. Op het eerste gezicht leken die net als de rest van de auto in erg goede staat. Nou al met al een uur per velg besteed om ze te demonteren, grondig te reinigen, lees behoorlijk wat ijzer maar ook veel grote stukken teer, daarna ontvet, gepolijst en van binnen en buiten in de coating om ze daarna weer te monteren. Een mooi resultaat, maar mijn lesje wel weer geleerd, velgen zijn bijna altijd (tenzij ze echt nieuw zijn) veel meer werk dan je denkt en daar moet je een passend bedrag voor vragen of ze lekker laten zitten en alleen de buitenkant doen…
Zo blijkt maar weer dat de ene klus de andere niet is en ook al inspecteer je een auto grondig, dan nog kan het mee zitten of tegenvallen. Maar goed, het resultaat mag er weer zijn. Dus ik blij, eigenaar blij, eind goed al goed.
Nog wat plaatjes, een witte auto verveelt nooit:
Mooie polijstbanen voor en na:
De enige diepere kras:
De tegenvaller:
Klaar voor het coaten:
Mijn best gedaan:
Prachtig interieur:
Hier viel niets meer aan te doen, Porsche vraagt 250 euro voor vier nieuwe stukjes plastic! Gelukkig op MP voor 1/10 daarvan te bestellen want het stoort wel…
En tot slot de before en after:
Dat was hem weer!
Groet,
Guido
Ik ben vrijdag begonnen met wassen. Zaterdag polijsten en zondag coaten. De auto is 6 jaar oud en verkeerde op het eerste gezicht in uitstekende conditie, wel de nodige waskrassen en één diepere kras. De auto leek niet bijzonder vies, met kleien was er weinig vervuiling te bekennen, slechts 1 stukje teer dus al met al leek het een redelijk makkelijke klus te gaan worden. De inspectie leerde me dat de auto deels was overgespoten (3 panelen 250 micron, de rest van de auto ongeveer 150) en al eerder gepolijst was, getuige wat polijstmiddel hier en daar en een paar mooie polijstbanen van een rotary.
Tijd voor een testspot. Ik heb recent een Rupes Mille aangeschaft en de nieuwe Lake Country HDO CCS foam pads. Maar eerst mijn vaste referentie punt: Rupes gele pasta met gele foam pad. Dat deed vrij weinig met de waskrassen op de kap. Dus dan maar eens de oranje LC pad, dat deed ook niets, daarna de blauwe LC pad met een grove pasta, beter maar nog steeds lang niet goed genoeg, hmm toch grof geschut nodig. Over naar de blauwe LC microfiber HDO pad op de Rupes 15 DA met de grofste compound die ik heb. Dat begon er meer op te lijken maar hier en daar toch niet 100%. Gvd wat een harde lak. Zou ik dan toch een keer een rotary moeten kopen? Daarna de rupes blauwe wolpad op de Mille geprobeerd om te kijken of dat nog verschil maakte. Behalve dat het leek alsof ik net een schaap had geschoren op de motorkap was het resultaat hetzelfde. Bovendien is de Rupes 15mk3 met de MF pad 100x rustiger in de hand dan de Mille met wol. In eerste instantie was ik wel blij met de Mille maar ik ben er nog geen dikke vrienden mee geworden als ik ze zo naast elkaar gebruik.
Om toch het gewenste resultaat te halen de techniek iets aangepast, de Rupes op standje 6 (die ik normaal eigenlijk nooit gebruik), iets kleinere vlakken, iets meer druk, iets langer doorwerken. Daarmee kon ik toch >95% correctie halen met een set al waren er stukjes die toch twee keer moesten. En ondanks de zware combi eigenlijk geen haze.
De diepere kras uitgeschuurd met de Rupes ibrid met Kofax dry 1500-2000-2500-3000 en daarna weer gepolijst. Niet 100% maar zeker na het coaten moet je weten dat de kras er zat anders zie je het niet meer.
Voor de vorm afgewerkt met een finishing polish met SiO2 als voorbereiding op de coating, al deed het voor de glans eigenlijk niet zoveel meer. Zo was die ogenschijnlijk makkelijke klus door die k.. harde lak toch best pittig, maar het ergste moest nog komen...
Het coaten ging best voorspoedig, twee lagen en een flinke stapel doeken verder begon ik echt blij te worden van het resultaat. Tussen de bedrijven door het interieur schoongemaakt, gezogen, matten netjes geborsteld, etc. Alleen nog even het laatste klusje: de 21 inch velgen. Op het eerste gezicht leken die net als de rest van de auto in erg goede staat. Nou al met al een uur per velg besteed om ze te demonteren, grondig te reinigen, lees behoorlijk wat ijzer maar ook veel grote stukken teer, daarna ontvet, gepolijst en van binnen en buiten in de coating om ze daarna weer te monteren. Een mooi resultaat, maar mijn lesje wel weer geleerd, velgen zijn bijna altijd (tenzij ze echt nieuw zijn) veel meer werk dan je denkt en daar moet je een passend bedrag voor vragen of ze lekker laten zitten en alleen de buitenkant doen…
Zo blijkt maar weer dat de ene klus de andere niet is en ook al inspecteer je een auto grondig, dan nog kan het mee zitten of tegenvallen. Maar goed, het resultaat mag er weer zijn. Dus ik blij, eigenaar blij, eind goed al goed.
Nog wat plaatjes, een witte auto verveelt nooit:
Mooie polijstbanen voor en na:
De enige diepere kras:
De tegenvaller:
Klaar voor het coaten:
Mijn best gedaan:
Prachtig interieur:
Hier viel niets meer aan te doen, Porsche vraagt 250 euro voor vier nieuwe stukjes plastic! Gelukkig op MP voor 1/10 daarvan te bestellen want het stoort wel…
En tot slot de before en after:
Groet,
Guido
