Afgelopen maandag ben ik afgereisd naar Berkel en Rodenrijs en heb mijzelf (en een hoop gelukkigen die mij als poets-slaaf mogen misbruiken) getrakteerd op een royale aanvulling van mijn detail spulletjes. Ik zal de gebruikte middelen later nog even toelichten, maar de belangrijkste aanschaf bij CarClean waren toch wel de 2 Rupes kits, een Bigfoot 15 (LHR15 ES) en een Bigfoot mini (LHR 75 E).
Vriend W. vernam van deze aankoop en stelde voor dat we op Zaterdag een poging konden doen om zijn (ook recent aangeschafte) kilometervreter wat te verfraaien. De auto in kwestie betreft een zwarte Alfa 156 Sportwagon. Deze stond er sinds de aankoop niet echt fraai bij en dat mag een redelijk understatement genoemd worden. Bakken met swirls, lak die qua ruwheid korrel 100 schuurpapier aardig imiteerde etc.
Wat versta ik hieronder? Nou dit:
Ik had uiteraard best zin om dit aan te pakken, maar het zou voor mij de eerste keer zijn dat ik een polijstapparaat in handen heb. Dit vormde voor W. geen enkel probleem. Kennelijk heeft hij nogal vertrouwen in mij of hij is gewoon knettergek... Dit uiteraard van te voren wel even duidelijk doorgesproken.
Zaterdag dus vroeg opgestaan en tussen 2 buien door de Italiaanse schone gewassen met Meguiar's NXT Tech Wash en 2 emmertjes. Vervolgens de Monello klei uit de doos getrokken en begonnen om wat aan die korrel 100 te doen. Toen de Alfa schoon en gekleid erbij stond viel mij op dat er nogal weinig metallic in het door W. als metallic zwart beschreven laklaagje zat... Het bleek dus een uni zwarte 156 te zijn! Dit veroorzaakte lichte paniek. Ik ken uni zwart als een kleur waar je alles op ziet, waar je met elke poetsbeurt een berg swirls in trekt en die nogal weerbarstig is als je hem strak wilt finishen.
Dit was echter nog niet het ergste. Nu de lak goed schoon was viel mij op dat er naast de swirls en krasjes nog wat met de lak aan de hand was. De randjes van de voorschermen toonde dat er ooit een poging gedaan was om de lak te polijsten, daar was namelijk iemand door de lak gegaan. Alsof dit nog niet erg genoeg was viel mij dit op:
De meeste zullen dit wel herkennen: er was aan de 156 gewetsand... Het dak, beide flanken en de voorschermen zaten onder de doffe plekjes waar ooit een poging was gedaan om de lak vlak te schuren.
Alsof dit nog niet erg genoeg was zaten er nog wat van dit soort plekken in:
Iemand heeft het zo te zien ooit een briljant idee gevonden om wat plekken met een schuursponsje te poetsen.
Dit allemaal samen zorgde voor nogal wat ongerustheid. Uni zwart (wel met blanke lak overigens), al een keer gepolijst tot op de primer, wetsandsporen, schuurkrassen etc. Het leek mij dus een goed plan om vriend W. te informeren dat het misschien verstandig was om niet nog een poging te doen om lak dunner te maken. Zeker niet zonder een lakdikte meter, hoewel die je ook niet echt helpt als je niet weet hoeveel al van de toplaag af gehaald is. Je zou dan een waarde kunnen krijgen, maar dat kan dan net zo goed 99% kleur en 1% blanke lak zijn...
Al mijn goedbedoelde advies ten spijt was de reactie: probeer het maar gewoon! Nu ziet het ook niet uit en als je door de lak heen gaat is het jammer... Ideale eerste klus dus. Voor mijn gevoel was dit ongeveer even hoopgevend als de aandeelkoers van Volkswagen na sjoemelgate.
Toch maar begonnen aan een teststukje. De BF15 erbij gepakt, gele pad erop (fine) met bijbehorende compound en proberen maar. Gelukkig niet direct blank staal zichtbaar, maar de defecten gingen er ook nog niet heel lekker uit. Stapje grover dan maar, medium padje erop en ook een medium compound. Na 2 hits was het testgebied zowaar strak! Okee, er zat wat dofheid in, maar daar maakte ik me niet druk om, dat gaat er met een finish-stap nog wel uit.
Met deze combi dus de hele auto rond gegaan. Ondanks de dofheid (daar is vast een mooie detail term voor...) zag de auto er echt al 100x beter uit. De kleine stukjes met de BF mini gedaan met een gele pad en medium compound. Ik was al verbaasd wat de grote Rupes eruit kreeg, maar eigenlijk stond ik nog meer te kijken toen het kleintje ook prima in staat bleek om de lak strak te trekken.
Vervolgens van pad en compound gewisseld (ultrafine op een witte pad) en de hele auto nog 2 hits gegeven. De pro's zullen vast een nog veel mooier resultaat uit deze machine krijgen op dezelfde auto, maar ik was echt enorm happy met het resultaat wat ik bereikt had! De lak glanst, heeft een prachtige diepte, scherpe reflecties en op een hand vol echte diepere krassen na zijn alle defecten eruit! Die diepere krassen durfde ik echt niet aan. Misschien was het mogelijk om ze eruit te krijgen (waren niet door en door), maar met de twijfelachtige lakdikte in gedachte leek het mij verstandig om het hierbij te laten. Er staat echt weer een fraaie auto en zowel vriend W. als zijn poetsploeg hadden niet durven dromen dat de auto zo mooi kon worden zonder hulp van een spuiter.
Om het af te maken de laklaag nog afgetopt met een laagje Collinite 845, even langs de trims en banden gegaan met wat MEG's spul en toen het resultaat bekeken.
De foto's zijn helaas niet geweldig. Door het slechte weer waren we gedwongen binnen te werken. Dat is opzich geen probleem, maar het komt je beeldmateriaal niet echt ten goede als je in een 6x3 garage foto's moet knippen zonder je groothoek bij je te hebben.
Plek op het dak waar met een schuursponsje geklust was na een dagje werk:
Dakplaat vrij van wetsand ellende:
En ook de flanken hadden weer glans:
Al met al wel een uurtje of 14 bezig geweest (met twee pauzes voor wat eten en een voor een bakje koffie), maar de tijd vloog voorbij. Ik vind dit echt heel erg leuk om te doen! Uiteraard zal dit met wat ervaring een stuk sneller kunnen, maar ik wou vooral niks verpesten en netjes en precies werken.
Ik heb uiteraard geen vergelijkingsmateriaal, maar de Rupes machines werken echt heerlijk. Heel lang leek polijsten mij hogere wiskunde en dat is het tot op zekere hoogte ook wel, maar ik denk dat de machines een schoederklopje verdienen voor dit resultaat. Ik weet zeker dat er pro's zijn die nog iets veel mooiers neer weten te zetten, maar voor de eerste poging van een noob op een toch best wel lastige auto is dit echt 10x mooier dan ik had durven hopen.
Tips, meningen en (opbouwende) kritieken zijn uiteraard van harte welkom!
Vriend W. vernam van deze aankoop en stelde voor dat we op Zaterdag een poging konden doen om zijn (ook recent aangeschafte) kilometervreter wat te verfraaien. De auto in kwestie betreft een zwarte Alfa 156 Sportwagon. Deze stond er sinds de aankoop niet echt fraai bij en dat mag een redelijk understatement genoemd worden. Bakken met swirls, lak die qua ruwheid korrel 100 schuurpapier aardig imiteerde etc.
Wat versta ik hieronder? Nou dit:
Ik had uiteraard best zin om dit aan te pakken, maar het zou voor mij de eerste keer zijn dat ik een polijstapparaat in handen heb. Dit vormde voor W. geen enkel probleem. Kennelijk heeft hij nogal vertrouwen in mij of hij is gewoon knettergek... Dit uiteraard van te voren wel even duidelijk doorgesproken.
Zaterdag dus vroeg opgestaan en tussen 2 buien door de Italiaanse schone gewassen met Meguiar's NXT Tech Wash en 2 emmertjes. Vervolgens de Monello klei uit de doos getrokken en begonnen om wat aan die korrel 100 te doen. Toen de Alfa schoon en gekleid erbij stond viel mij op dat er nogal weinig metallic in het door W. als metallic zwart beschreven laklaagje zat... Het bleek dus een uni zwarte 156 te zijn! Dit veroorzaakte lichte paniek. Ik ken uni zwart als een kleur waar je alles op ziet, waar je met elke poetsbeurt een berg swirls in trekt en die nogal weerbarstig is als je hem strak wilt finishen.
Dit was echter nog niet het ergste. Nu de lak goed schoon was viel mij op dat er naast de swirls en krasjes nog wat met de lak aan de hand was. De randjes van de voorschermen toonde dat er ooit een poging gedaan was om de lak te polijsten, daar was namelijk iemand door de lak gegaan. Alsof dit nog niet erg genoeg was viel mij dit op:
De meeste zullen dit wel herkennen: er was aan de 156 gewetsand... Het dak, beide flanken en de voorschermen zaten onder de doffe plekjes waar ooit een poging was gedaan om de lak vlak te schuren.
Alsof dit nog niet erg genoeg was zaten er nog wat van dit soort plekken in:
Iemand heeft het zo te zien ooit een briljant idee gevonden om wat plekken met een schuursponsje te poetsen.
Dit allemaal samen zorgde voor nogal wat ongerustheid. Uni zwart (wel met blanke lak overigens), al een keer gepolijst tot op de primer, wetsandsporen, schuurkrassen etc. Het leek mij dus een goed plan om vriend W. te informeren dat het misschien verstandig was om niet nog een poging te doen om lak dunner te maken. Zeker niet zonder een lakdikte meter, hoewel die je ook niet echt helpt als je niet weet hoeveel al van de toplaag af gehaald is. Je zou dan een waarde kunnen krijgen, maar dat kan dan net zo goed 99% kleur en 1% blanke lak zijn...
Al mijn goedbedoelde advies ten spijt was de reactie: probeer het maar gewoon! Nu ziet het ook niet uit en als je door de lak heen gaat is het jammer... Ideale eerste klus dus. Voor mijn gevoel was dit ongeveer even hoopgevend als de aandeelkoers van Volkswagen na sjoemelgate.
Toch maar begonnen aan een teststukje. De BF15 erbij gepakt, gele pad erop (fine) met bijbehorende compound en proberen maar. Gelukkig niet direct blank staal zichtbaar, maar de defecten gingen er ook nog niet heel lekker uit. Stapje grover dan maar, medium padje erop en ook een medium compound. Na 2 hits was het testgebied zowaar strak! Okee, er zat wat dofheid in, maar daar maakte ik me niet druk om, dat gaat er met een finish-stap nog wel uit.
Met deze combi dus de hele auto rond gegaan. Ondanks de dofheid (daar is vast een mooie detail term voor...) zag de auto er echt al 100x beter uit. De kleine stukjes met de BF mini gedaan met een gele pad en medium compound. Ik was al verbaasd wat de grote Rupes eruit kreeg, maar eigenlijk stond ik nog meer te kijken toen het kleintje ook prima in staat bleek om de lak strak te trekken.
Vervolgens van pad en compound gewisseld (ultrafine op een witte pad) en de hele auto nog 2 hits gegeven. De pro's zullen vast een nog veel mooier resultaat uit deze machine krijgen op dezelfde auto, maar ik was echt enorm happy met het resultaat wat ik bereikt had! De lak glanst, heeft een prachtige diepte, scherpe reflecties en op een hand vol echte diepere krassen na zijn alle defecten eruit! Die diepere krassen durfde ik echt niet aan. Misschien was het mogelijk om ze eruit te krijgen (waren niet door en door), maar met de twijfelachtige lakdikte in gedachte leek het mij verstandig om het hierbij te laten. Er staat echt weer een fraaie auto en zowel vriend W. als zijn poetsploeg hadden niet durven dromen dat de auto zo mooi kon worden zonder hulp van een spuiter.
Om het af te maken de laklaag nog afgetopt met een laagje Collinite 845, even langs de trims en banden gegaan met wat MEG's spul en toen het resultaat bekeken.
De foto's zijn helaas niet geweldig. Door het slechte weer waren we gedwongen binnen te werken. Dat is opzich geen probleem, maar het komt je beeldmateriaal niet echt ten goede als je in een 6x3 garage foto's moet knippen zonder je groothoek bij je te hebben.
Plek op het dak waar met een schuursponsje geklust was na een dagje werk:
Dakplaat vrij van wetsand ellende:
En ook de flanken hadden weer glans:
Al met al wel een uurtje of 14 bezig geweest (met twee pauzes voor wat eten en een voor een bakje koffie), maar de tijd vloog voorbij. Ik vind dit echt heel erg leuk om te doen! Uiteraard zal dit met wat ervaring een stuk sneller kunnen, maar ik wou vooral niks verpesten en netjes en precies werken.
Ik heb uiteraard geen vergelijkingsmateriaal, maar de Rupes machines werken echt heerlijk. Heel lang leek polijsten mij hogere wiskunde en dat is het tot op zekere hoogte ook wel, maar ik denk dat de machines een schoederklopje verdienen voor dit resultaat. Ik weet zeker dat er pro's zijn die nog iets veel mooiers neer weten te zetten, maar voor de eerste poging van een noob op een toch best wel lastige auto is dit echt 10x mooier dan ik had durven hopen.
Tips, meningen en (opbouwende) kritieken zijn uiteraard van harte welkom!
