--- De laatste loodjes? ---
Met nog amper een dag te gaan zit het er weer op. 2010 is alweer voorbij en ja de tijd vliegt soms .
Terugkijkend op 2010 weet ik nog als de dag van gister dat ik begin van dit jaar een stukje had geschreven met de vraag of 2010 het jaar van superlatieven zou worden. Wel…., dat is het wat mij betreft geworden, ver boven verwachting zelfs :-b
De werkzaamheden liepen uiteen van het reinigen van een cabrio dak, tot het klaar maken en onderhouden van 22 auto’s tijdens Techno Classica in Duitsland. Via al het gelobby en ge-netwerk (iets waar ik overigens grote aversie tegen heb maar naar het schijnt hoort het erbij) terecht gekomen in ’t Gooi e.o. waar bekend en onbekend auto minnend ‘volk’ eveneens van schone voertuigen voorzien wilden worden. Soms viel ik van de ene verbazing in de andere, en net als je denkt alles gezien te hebben, is er weer iets mooiers, groters, extremers, of extravaganter
Dan de showroom langs de A12 Westervoort, alweer een droom die uitkwam. Met nog een paar auto’s te gaan is ie straks vol/af en kan de eigenaar lekker gaan genieten van hetgeen ie door de jaren bij elkaar heeft verzameld. Al deze dingen bij elkaar hebben ‘mijn 2010’ iig tot een waanzinnig mooi jaar gemaakt. Wat mij betreft mag 2011 net zo worden
Het schrijven van de Show Off’s wordt steeds lastiger, dat geef ik eerlijk toe. Bemerk bij mezelf dat het veelal meer van hetzelfde wordt, dezelfde soort plaatjes, dezelfde soort werkzaamheden, etc etc, je snapt denk ik wel wat ik bedoel. Feit is wel dat alle reply’s, comments, en PM’s nog steeds een motiverende factor zijn om een uitgebreide Show Off te schrijven, waarvoor dank! Echt onwijs bedankt voor jullie mooie reply’s, opbouwende kritiek, lollige opmerkingen, PM’s, en alle hulp die (on)bedoeld werd aangeboden afgelopen jaar. Ook een speciaal woord van dank voor Vinz, die me vreselijk goed heeft bijgestaan het afgelopen jaar, want ook zonder zijn hulp en inzet was 2010 lang niet zo mooi verlopen als dat het nu heeft gedaan.
De altijd vlotte verwerking en dito levering van je bestelde spullen bij Carclean is wat mij betreft ook een groot compliment waard! Familie Tim & Co zitten inmiddels in een prachtig groots pand, het assortiment wordt groter en groter, en de service en kwaliteit die al op hoog niveau lag, stijgt boven het dak uit! Carclean, you ROCK!!!!
Ik wens 1-ieder die dit leest, een buitengewoon goede jaarwisseling toe, en een blinkend 2011!!
Greetings,
P@rick
----------------------------------------------------------------------------------------------------
Het is amper 06.00 uur als het klingelingetringding zich weer laat horen. “Gvd!@# ter*ng ding…” brom ik in mezelf. “Aaaaaaah, zullen we nog héééééél eventjes een paar minuten blijven liggen?” vraagt de slaperige helft van m’n hersens? Met een veel te zwaar hoofd, en het lood aan de voeten sjok ik gelukkig richting douche. “De laatste van dit jaar” bedenk ik me nog net…
Eenmaal onderweg, na een flinke cappucino veroverd te hebben, bemerk ik dat ik misschien wel is de enige kan zijn die het heeft gered vanochtend. Of iedereen ligt nog in bed, of iedereen heeft de planken onder geknupt en beproeft een Oostenrijkse helling van de 3e categorie.
Het is verbazend rustig, en de gang zit er lekker in. Zelfs het stuk trajectcontrole is sneller voorbij dan verwacht, al weet ik niet of ik daar nou wel zo blij van moet worden over een paar weken
Aangekomen bij de showroom wordt ik ondanks de bitterkoude buitentemperatuur een klein beetje warm bij het aanblik van m’n klus voor vandaag: de EB110! Eindelijk! Gauw naar binnen!
De EB110 stond al veel eerder op het programma, maar ondanks een zorgvuldige planning en plan van aanpak is het er niet van gekomen om dit racemonster z’n verdiende behandeling te geven.
Desalniettemin kon ie vandaag is goed vertroeteld worden
Je neemt niet plaats in een Bugatti, maar je trekt ‘m aan. Binnenin de 2-zits monocoque is het dan wel vrij sober ingericht. Geen high-tech knopjes en metertjes dus maar dat compenseert met wat er midscheeps achter de stoelen ligt te brullen. OMFG! Een 3,5 liter V12 zorgt ervoor dat je binnen de 5 tellen op de 100 zit. Dat is vandaag de dag natuurlijk niet meer zo heel speciaal, maar rekening houdend met het feit dat het blauwe beestje sinds ’91 het asfalt mag wegschrapen met snelheden die ruim boven de 300 km/h komen, is zoiets natuurlijk best indrukwekkend!
Overigens is het rijden in de EB110 niet voor iedere ‘coureur’ weggelegd. Een bekende “Tjakka-goeroe” had ooit ook is een EB110 als deze.
Had idd… De garagist zou de auto nog ‘even naar de RDW rijden’. T.h.v. het Gelredome ging het mis en crashte de Bugatti over een aantal betonnen paaltjes. Eeuwig zonde!
Af fabriek misschien grappig bedoeld, maar de radio die men heeft geplaatst is volstrekt, maar dan ook echt volstrekt nutteloos want de 60 kleppert die gevoed door 4 turbo’s, ja echt 4 stuks(!!!) geeft zo’n waanzinnig gaaf geluid tijdens het rijden dat je per definitie geen radio nodig hebt. Naast een waanzinnig geluid zorgen deze 4 slakkenhuisjes ook voor een waanzinnige duw in de rug, zelfs bij snelheden waar je normaal zou denken dat je toch aardig op de max zit…
Om de eigenaar van deze EB110 te citeren: “het dooracceleren bij snelheden boven de 260 km/h vergt ondanks de tractie op alle vier de wielen een groot hart…”. Zegt genoeg m.i.
T1 – T4 ,^^ :
All right, genoeg over de mechanica lopen nuilen, tijd voor het detailwerk.
De “B” stond dik in de lak en was goed onderhouden. Verwacht geen uitgebreide kleisessies en waxavonden van de eigenaar, maar je kon aan alles zien dat er zorg en aandacht was gegeven aan het schoonmaken met goede bedoelingen.
De algemene staat van dienst was dan ook alles behalve schrikwekkend. Een beetje stoffig, her en der wat vliegen poepjes/muizenkeutels :weetniet, waxresten en de nodige teerspetters:
De all time favorite Spray & Wipe is een killer voor bovengenoemde narigheid. Watervlekken, stof, en een groot gedeelte van wat vliegenlijkjes en teerprut is met een handomdraai verdwenen. Heerlijke detailerspray die multifunctioneel inzetbaar is dus.
Een steeds terugkerend probleem zijn de randen, naden, en kieren waar altijd en overal rotzooi en/of (polijst)stof tussen komt. Het gebruik van foam on a stick of de Re-usable Detailing Swabs is hierbij een welkome aanvulling.
De swabs zijn erg nuttig en handzaam en kunnen zoals de naam al doet vermoeden hergebruikt worden. Juist de combinatie van grote en kleine swabs maakt dit een fantastich product, aanradertje!
Een stevige kwast en een ruime hoeveelheid APC groen in de ratio 1:4 lieten alle roosters die wat restanten van ‘schildpaddenwax’ vertoonden, er weer keurig strak bij staan. Werkelijk alles aan deze bolide is aerodynamisch. Je kan bij wijze van spreken aan de voorkant een scheet tegen de bumper aan lanceren, maar neem van mij aan, die vliegt je er met mach 2 via de onderkant weer uit. Bij nader inzien dus ook de achterdiffusor gedaan, die nagenoeg zit samengesmolten met achterbumper. De aanzienlijke hoeveelheid zoemend ongedierte wat hier op zat vastgenageld getuigde alles behalve een rustig zondagmiddag ritje over de Veluwe
Wat resteerde waren de aanwezige stukjes teer en wat gevleugelde soortjes die last hadden van verlatingsangst. De tropisch ruikende Last Touch Spray Detailer van huize Meguiar’s doet samen met de milde Detailing Clay afkosmtig uit diezelfde toko nog altijd stevig z’n best.
Het verwijderen van teer is soms een tijdrovend karwei. Dat komt omdat de teer er doorgaans in laagjes vanaf wordt gekleid en niet in 1 keer wordt geabsorbeerd door de klei. Om dit duidelijk in beeld te brengen gemakshalve even het digitale vergrootglas in gebruik genomen.
Een teerspetter zoals we die met het blote oog zien, deze was misschien hooguit een halve millimeter groot:
Eenmaal de lens erop ziet het er allemaal aan stuk vreemder uit:
De foto die genomen is met de iPhone voordat het prutje teer is gekleid en alleen een veeg van een MF-doek met wat Spray & Wipe heeft gehad:
Na een paar keer heen en weer gekleid te hebben is nu goed te zien dat de teer langzaamaan een laagje heeft afgegeven op de klei:
Wederom een paar keer heen en weer gekleid, en de teer is nu echt bijna verdwenen:
Uiteindelijk is de teer foetsie en zit ie veilig opgesloten in de klei:
Na een korte break en een vers bakkie koffie de lakdiktemeter tevoorschijn gehaald. De aluminium body stond vreselijk dik in de lak. Waardes ver boven de 1000 micron waren geen uitzondering.
Het voordeel van een auto als deze is dat je ‘m niet zo makkelijk richting wasstraat rijdt. Zoals eerder opgemerkt was dan ook goed te merken dat er aandacht was besteed aan het schoonhouden van laagvliegende Italiaan. De auto is echt alleen met de hand gewassen en dat resulteert uiteindelijk in een lak die weliswaar wat swirls bevat maar lang niet zo erg als normaal gesproken verwacht wordt.
Afgezien van een wazig plekje op het rechterportier geen extreme lakdefecten kunnen constateren.
De lak van dit 560 pk tellende kanon was werkelijk zo zacht als boter. Ik vermoed dan ook dat de weinige swirls die er in zaten zijn veroorzaakt door vervuilde poetsdoeken en/of ouderwetse sponzen.
Hoe fijn is het dan ook om zonder de hele trucendoos uit de kast te moeten halen, een combi van Meguiar's M205 i.s.m. met een licht cuttende pad van Lake Country de lak weer diepblauw en strak te kunnen zetten.
Wolfgang’s DGPS werd hierna aangebracht op een rode pad. De ruime cure/hecht/droogtijd werd deze keer ten harte genomen zodoende dat er tijd was voor het schoeisel.
De bandjes, pardon, ik bedoel de abnormale pantoffels die dit ongeleid projectiel enigszins met het asfalt moeten verbinden zijn niet bepaald een gangbaar maatje te noemen.
Ik weet dat wij mannen soms best wel is wat moeite kunnen hebben met het inschatten van lengtes en diktes, dus om jezelf een voorstelling te maken hoe breed het rubber in de exorbitante maat 335/30/18 onder deze “B” precies is heb ik de fles Black Diamond uit de keuken van Wolfgang maar even ter indicatie erbij gelegd. De onderkant van de fles ligt aan de buitenkant van de band, resteert de zee van ruimte die overblijft aan de kant van de dop… Hoe lomp breed kan je gaan tegenwoordig?
Toen het glaswerk met de Meg's Glass Cleaner Concentrate uiteindelijk streeploos was gereinigd door de Poorboy’s Mega Mega Plush en de DGPS was uitgepoetst resteerde alleen nog de afterpics.
