Es hat geklapt! Opel Kapitän, Baujahr 1939!
Op sommige VW fora is het vloeken in de kerk om foto's te plaatsen of te praten over "Der Blitz". Maar als overtuigd supporter van alles wat de stallen van het VAG-concern verlaat, mag ik echter graag naar een Speedster, een Insignia, of een dik getuned OPC model kijken. Ik heb dan ook geen Opellogo naast m'n uitlaat hangen en zal evenmin een afkeur hebben tegen de Opelrijders in het algemeen.
Fouten maken we allemaal tenslostte w^^w
Het was dan ook niet moeilijk om met een groots plezier aan deze, ik mag toch wel zeggen, 'oerOpel' te werken.
Het beestje in kwestie dateerde uit 1939. Dat er in die tijd al 6-cilinders werden gemaakt is geen nieuws, maar dat ze toen al zo'n kabaal konden maken is toch wel uniek te noemen. Allemachtig wat een herrie zeg. Op een lege accu na, was deze cabrio motorisch gezien fris en fruitig. De lak daarintegen liet nog wel te wensen over... Ja hé Du! An der Arbeit!
De Paintdetective liet weten dat er bij de reatauratie niet krenterig was gedaan met de lak. De laagste waarde die gemeten werd (iets meer dan 800 micron) was op het achterscherm, de hoogste waarde ging boven de 1200 uit. Aan swirls uiteraard geen gebrek, en ook een flinke opper met spuitnevel zorgde voor een mooie uitdaging.
De spuitnevel werd met de mediumgrade klei van CC eruit gekleid, als lubricant werd de Last Touch van Meguiar's gebruikt:
Vanuit de 1e testspot was het al duidelijk dat het hier om een vrij zachte lak ging. Het was verleidelijk om met Final Finish en zwart aan de wandel te gaan, maar omdat deze combi nou net ff een tikkie te weinig cutting had, de Nano met groen maar is aangeplakt en deze gaf een lekker strak resultaat. Omdat zoiets bij uitstek goed is te zien op een 50/50, even een nieuwe testspot aangelegd en zie hier de resultaten:
De nano en groen deden keurig hun werk. Erg belangrijk om tijdig de pad te wassen, want die raakte gauw verzadigd met een blauwe gloed =-o .
Al met al een mooi resultaat behaald op deze lak:
Wolfjes Paint Sealant mocht op een zwarte pad deze Kapitän van z'n laaste machinale lakbewerking voorzien.
Hierna verder gegaan met de binnenkant. Het interieur zag er wat uitgewoond uit. APC in de verhouding 1:10 deed wonderen voor het dashboard, een fingermitt met wat M205 zorgde hierna ook aan de binnenkant voor een mooie glans.
Voor de vloerbedekking werd de APC Plus uit de tas gehaald. Deze eerst opgesprayed, daarna met een borsteltje de vloerbeddeking geschrobt, en hierna met de extractor (waarin wat APC Plus met warm water zat) de boel netjes schoongemaakt.
Restte alleen nog het chroomwerk en de banden. Meg's All metal Polish zorgde weer voor een blinkend geheel, Wolfgang's Black Diamond conditioneerde de banden in topstaat.
Zo, deze Duitser kan weer meedoen met de rest. Herr Kapitän, auf wiedersehen!
Herzlichen Dank fürs Lesen, bis den nächster Bericht :rules
Tschuß
P@rick
Op sommige VW fora is het vloeken in de kerk om foto's te plaatsen of te praten over "Der Blitz". Maar als overtuigd supporter van alles wat de stallen van het VAG-concern verlaat, mag ik echter graag naar een Speedster, een Insignia, of een dik getuned OPC model kijken. Ik heb dan ook geen Opellogo naast m'n uitlaat hangen en zal evenmin een afkeur hebben tegen de Opelrijders in het algemeen.
Fouten maken we allemaal tenslostte w^^w
Het was dan ook niet moeilijk om met een groots plezier aan deze, ik mag toch wel zeggen, 'oerOpel' te werken.
Het beestje in kwestie dateerde uit 1939. Dat er in die tijd al 6-cilinders werden gemaakt is geen nieuws, maar dat ze toen al zo'n kabaal konden maken is toch wel uniek te noemen. Allemachtig wat een herrie zeg. Op een lege accu na, was deze cabrio motorisch gezien fris en fruitig. De lak daarintegen liet nog wel te wensen over... Ja hé Du! An der Arbeit!
De Paintdetective liet weten dat er bij de reatauratie niet krenterig was gedaan met de lak. De laagste waarde die gemeten werd (iets meer dan 800 micron) was op het achterscherm, de hoogste waarde ging boven de 1200 uit. Aan swirls uiteraard geen gebrek, en ook een flinke opper met spuitnevel zorgde voor een mooie uitdaging.
De spuitnevel werd met de mediumgrade klei van CC eruit gekleid, als lubricant werd de Last Touch van Meguiar's gebruikt:
Vanuit de 1e testspot was het al duidelijk dat het hier om een vrij zachte lak ging. Het was verleidelijk om met Final Finish en zwart aan de wandel te gaan, maar omdat deze combi nou net ff een tikkie te weinig cutting had, de Nano met groen maar is aangeplakt en deze gaf een lekker strak resultaat. Omdat zoiets bij uitstek goed is te zien op een 50/50, even een nieuwe testspot aangelegd en zie hier de resultaten:
De nano en groen deden keurig hun werk. Erg belangrijk om tijdig de pad te wassen, want die raakte gauw verzadigd met een blauwe gloed =-o .
Al met al een mooi resultaat behaald op deze lak:
Wolfjes Paint Sealant mocht op een zwarte pad deze Kapitän van z'n laaste machinale lakbewerking voorzien.
Hierna verder gegaan met de binnenkant. Het interieur zag er wat uitgewoond uit. APC in de verhouding 1:10 deed wonderen voor het dashboard, een fingermitt met wat M205 zorgde hierna ook aan de binnenkant voor een mooie glans.
Voor de vloerbedekking werd de APC Plus uit de tas gehaald. Deze eerst opgesprayed, daarna met een borsteltje de vloerbeddeking geschrobt, en hierna met de extractor (waarin wat APC Plus met warm water zat) de boel netjes schoongemaakt.
Restte alleen nog het chroomwerk en de banden. Meg's All metal Polish zorgde weer voor een blinkend geheel, Wolfgang's Black Diamond conditioneerde de banden in topstaat.
Zo, deze Duitser kan weer meedoen met de rest. Herr Kapitän, auf wiedersehen!
Herzlichen Dank fürs Lesen, bis den nächster Bericht :rules
Tschuß
P@rick
