Wat is een microvezel?
Een microvezel is altijd opgebouwd uit twee polymeren, samengebracht in de draad. De polymeren die worden toegepast, zijn polyester en polyamide (nylon). Van deze vezels worden de doeken gemaakt. Dit kan weer op verschillende manieren gebeuren; zo zijn er gebreide microvezeldoeken (Wonder-, Ramen-, Stof- en Brillendoek), geweven microvezeldoeken (Dweil, Grofvuildoek, Vaatdoek en Vloerwisserovertrek) en een non-woven microvezeldoek (Allesdoek).
Het vezelmateriaal van de gebreide- en geweven microvezeldoeken wordt na fabricage gesplitst, de non-woven microvezeldoek daarentegen worden tijdens fabricage gesplitst. De twee polymeren (polyester en polyamide) worden daarbij van elkaar gescheiden, waardoor de vezel uiteen valt.
Bij goed gesplitste vezels zijn de driehoekige segmenten geheel uit de kern verwijderd. De overgebleven segmenten zijn de eigenlijke microvezels en zorgen voor het grote reinigende vermogen.
Microvezeldoekjes bestaan uit een weefsel van polyester en nylon, waarin het weefsel extreem fijn versponnen is. Dat is aan de buitenkant niet te zien en zelfs niet onder een vergrootglas. Alleen onder een microscoop is zichtbaar dat een draad bestaat uit scherpe polyesterdeeltjes en kwastachtige nylondraden. Deze uiterst fijne draden vormen samen een zeer groot oppervlak, veel groter dan het oppervlak van een katoenen doek. Hoe groter het oppervlak, hoe meer vuil ermee geabsorbeerd kan worden. Microvezeldraden bestaan uit een kern van lipofiel nylon, dat wil zeggen nylon dat graag vetten vasthoudt. Daaromheen zitten scherpe, raspende polyestervezels die juist eerder water vasthouden. Schoonmaken met een microvezeldoekje is dan ook niets anders dan het vet losraspen met de polyestervezels, waarna deze vetdeeltjes worden gebonden door de nylonvezels.
In de praktijk is `klamvochtig' schoonmaken het effectiefst, maar licht verontreinigde oppervlakken zijn ook met een droog microvezeldoekje schoon te maken. Uitspoelen van een microvezeldoekje heeft niet zoveel zin: het vet blijft toch in het weefsel zitten. Een vervuilde microvezeldoek krijg je alleen schoon in de was, het liefst op 60 graden. Gebruik geen wasverzachter. Die blijkt in het doekje te gaan zitten, waardoor de werkzaamheid sterk achteruitgaat.
Het wringen van een microvezeldoek, waarbij er stress ontstaat op de draden, zorgt er voor dat de overgebleven segmenten breken en hun specifieke eigenschappen in kracht afnemen of zelfs verloren gaan.
Greetz
EDIT; Ik was de bron vergeten te melden. Na lang zoeken op het interwebs vond ik een stuk met informatie, maar kan het met geen mogelijkheid terugvinden. Cookies en internetgeschiedenis worden automatisch verwijderd bij het afsluiten van mijn browser.
Bovenstaande tekst zag ik, soms letterlijk gekopieerd of aangepast, meerdere malen voorbij komen.