Triple detail in Waddinxveen, part III
Je moet het mooiste tot het laatste bewaren zeggen ze wel eens. Ik zou dat willen wijzigen in “het grootste tot het laatste bewaren”. Want met een wielbasis van ruim 3 meter is deze Packard Caribbean nou niet echt een klein lullig autotje te noemen
Keren op de weg en bochtje achteruit zou destijds voor het praktijkexamen B weleens een flinke klus zijn geweest, om over het file parkeren nog maar geen uitspraken te doen…:|~*
All right here we go. Jaaaaaaaaaa!! Eindelijk gelukt om zonder files naar Waddinxveen te touren!
Oke oke, dan MOET je echt om 7.00 uur al op de A1 zitten thv Stroe, maar het mag gezegd worden: ’s ochtend binnen 80 minuten van Apeldoorn naar Waddinxveen rijden is dus mogelijk. En dus had ik zelfs wat tijd over om deze keer een bakkie heet in de bek bij een groot tankstation te doen. Het Golfje werd tussen de stations Mondeo’s, Passats en Xc90’s geparkeerd, en een klein broodje met een bak verse warme koffie deed zich goed smaken. Toen het gebral en genuil van het aanwezige S.S.C. (Snelle Stropdassen Circus) aldaar overging in de categorie targets, R&D, corebussines, en T.E.% heb ik gauw de benen genomen en m’n persoonlijke target van die dag maar gehaald, eindbestemming Waddinxveen, om daar de corebussines van mijn dag tot een succes te brengen.
De Packard was diepbruin van kleur, voorzien van een flink aantal lagen blanke lak.
Het fotograferen van die kleur was niet geheel eenvoudig, met de volle flits erop leek het wel een lichte koraalrode kleur, zonder flits kleurde het weer zo donker dat het wel zwart leek. Wel, kleur of geen kleur, de aanwezige swirls zorgde sowieso al voor een verstoring dus daar moest eerst maar is wat aan worden gedaan.
Een rondje lakdiktes meten liet hier en daar abnormale verschillen zien, van het ene uiterste naar het andere.
Daar waar het rechtervoorscherm door de 700 micron glipte, kwam de motorkap uit rond de 500, en was het spatbord linksvoor op de dikste plek iets meer dan 170. Liep je vervolgens richting de achterkant van de auto, kwam je waardes tegen die rap opliepen van 600 tot bijna 1100 micron. Ik nam aan dat er wat plamuur onderzat :roll
Menzerna’s Intensiv Polish op een oranje Kompressor kwam een heel eind, maar een hit met de woolpad en Intensiv had betere resultaten.
Hoewel de meeste swirls wel waren vertrokken, heb ik van alles moeten proberen om de nabewerking zo strak mogelijk te krijgen. Wit met Nano of M205, Groen met Nano of M205, maar op de 1 of andere manier bleven er echt hele minicule pitjes/krasjes zichtbaar.
Ja als je er me een dikke flitslamp bovenhangt is er altijd wel wat te zien natuurlijk, maar zelfs de bewerking van Final Finish op een zwarte pad zorgde niet voor dat ene superstrakke resultaat waar we altijd naar op zoek zijn.:no
Daarom genoegen genomen met wat het was geworden. De glans van de blanke lak op deze kleur deed nl. erg goed z’n werk, dus de combi Intensiv op het wolletje en de Nano op het groene padje, beide afkomstig uit de keuken van Lake Country, hebben de klus geklaard.
De Wolfgang mag vervolgens natuurlijk onder geen enkele omstandigheid ontbreken:
En ook hier was weer de nodige hoeveelheid chroomwerk aangebracht. Net iets dof uitgeslagen, dus de Metal Polish kon weer ten handen worden genomen.
Het verschil is minimaal, maar het geeft het net even dat beetje meer “bling”:
Rechts onbehandeld:
Links behandeld:
Het interieur vond ik vrij ranzig. Overal zaten donkere vlekken, en het leer had gewoon niet die frisse uitnodigende look van “kom is lekker zitten”:klap :
APC+, een doekje van Poorboys, en het nieuwe borsteltje van LC zorgde ervoor dat zowel uit het leer als uit de naden, zo’n 57 jaar aan smurrie losliet. Bedenk daarover heen een vers laagje Natural Look en zie daar, een fris interieurtje!
Toen ook de stofzuiger weer van zich had laten horen en de sealant en wax (915) uitgepoetst waren, resteerde er enkel en alleen nog wat Glass Cleaner Concentrate voor het glaswerk.
Mission accomplished!
Samenvattend: ik heb 3 heerlijke dagen gehad. Eens en te meer blijkt maar weer eens dat niets vanzelfsprekend is en dat zelfs een overgespoten auto voor verrassingen kan zorgen.
Het werken met de Flex gaat sinds een tijdje echt met 2 vingers in de neus zoals ze dat noemen. De gewenning, de juiste houding en de balans die Tinus zo mooi heeft omschreven in zijn (p)review van de Pro900 zijn inderdaad erg belangrijk.
Ik voel me eindelijk 100% vertrouwd met de rotary, maar besef nog steeds dat een ongelukje altijd op de loer ligt. Het werken op de carroserieranden is nog steeds een groot aandachtspunt, het doorbranden door de lak acht ik met enig gezond verstand onmogelijk :s
Ik heb wat meer inzicht gekregen in de rompslomp van filerijdend Nederland. Meine gute, wat een ellende zeg!!!
Ik heb respect voor de mensen die hier dagelijks mee te maken krijgen, want oh oh oh, je verd#$]-0 %^mme bijna geen reet meer over van dat lange zitten.
Tevens vind ik het ook niet meer zo heel vreemd dat menig forens zich te goed doet aan kaasbroodjes, satekrokketen, broodjes zalm met roomkaas, filet american, en daarbij de nodige vochtige versnapperingen naar binnen giet. Het is me een dorstig en hongerig gebeuren dat file rijden
Ben blij dat ik op fietsafs… (ahum, scooterafstand) van m’n werk woon rofl
Ik wens u en de uwen een buitengewoon prettig weekend toe, en geniet van uw welverdiende vrije dagen!
P@rick
Je moet het mooiste tot het laatste bewaren zeggen ze wel eens. Ik zou dat willen wijzigen in “het grootste tot het laatste bewaren”. Want met een wielbasis van ruim 3 meter is deze Packard Caribbean nou niet echt een klein lullig autotje te noemen
Keren op de weg en bochtje achteruit zou destijds voor het praktijkexamen B weleens een flinke klus zijn geweest, om over het file parkeren nog maar geen uitspraken te doen…:|~*
All right here we go. Jaaaaaaaaaa!!
Eindelijk gelukt om zonder files naar Waddinxveen te touren!Oke oke, dan MOET je echt om 7.00 uur al op de A1 zitten thv Stroe, maar het mag gezegd worden: ’s ochtend binnen 80 minuten van Apeldoorn naar Waddinxveen rijden is dus mogelijk. En dus had ik zelfs wat tijd over om deze keer een bakkie heet in de bek bij een groot tankstation te doen. Het Golfje werd tussen de stations Mondeo’s, Passats en Xc90’s geparkeerd, en een klein broodje met een bak verse warme koffie deed zich goed smaken. Toen het gebral en genuil van het aanwezige S.S.C. (Snelle Stropdassen Circus) aldaar overging in de categorie targets, R&D, corebussines, en T.E.% heb ik gauw de benen genomen en m’n persoonlijke target van die dag maar gehaald, eindbestemming Waddinxveen, om daar de corebussines van mijn dag tot een succes te brengen
.De Packard was diepbruin van kleur, voorzien van een flink aantal lagen blanke lak.
Het fotograferen van die kleur was niet geheel eenvoudig, met de volle flits erop leek het wel een lichte koraalrode kleur, zonder flits kleurde het weer zo donker dat het wel zwart leek. Wel, kleur of geen kleur, de aanwezige swirls zorgde sowieso al voor een verstoring dus daar moest eerst maar is wat aan worden gedaan.
Een rondje lakdiktes meten liet hier en daar abnormale verschillen zien, van het ene uiterste naar het andere.
Daar waar het rechtervoorscherm door de 700 micron glipte, kwam de motorkap uit rond de 500, en was het spatbord linksvoor op de dikste plek iets meer dan 170. Liep je vervolgens richting de achterkant van de auto, kwam je waardes tegen die rap opliepen van 600 tot bijna 1100 micron. Ik nam aan dat er wat plamuur onderzat :roll
Menzerna’s Intensiv Polish op een oranje Kompressor kwam een heel eind, maar een hit met de woolpad en Intensiv had betere resultaten.
Hoewel de meeste swirls wel waren vertrokken, heb ik van alles moeten proberen om de nabewerking zo strak mogelijk te krijgen. Wit met Nano of M205, Groen met Nano of M205, maar op de 1 of andere manier bleven er echt hele minicule pitjes/krasjes zichtbaar.
Ja als je er me een dikke flitslamp bovenhangt is er altijd wel wat te zien natuurlijk, maar zelfs de bewerking van Final Finish op een zwarte pad zorgde niet voor dat ene superstrakke resultaat waar we altijd naar op zoek zijn.:no
Daarom genoegen genomen met wat het was geworden. De glans van de blanke lak op deze kleur deed nl. erg goed z’n werk, dus de combi Intensiv op het wolletje en de Nano op het groene padje, beide afkomstig uit de keuken van Lake Country, hebben de klus geklaard.
De Wolfgang mag vervolgens natuurlijk onder geen enkele omstandigheid ontbreken:
En ook hier was weer de nodige hoeveelheid chroomwerk aangebracht. Net iets dof uitgeslagen, dus de Metal Polish kon weer ten handen worden genomen.
Het verschil is minimaal, maar het geeft het net even dat beetje meer “bling”:
Rechts onbehandeld:
Links behandeld:
Het interieur vond ik vrij ranzig. Overal zaten donkere vlekken, en het leer had gewoon niet die frisse uitnodigende look van “kom is lekker zitten”:klap :
APC+, een doekje van Poorboys, en het nieuwe borsteltje van LC zorgde ervoor dat zowel uit het leer als uit de naden, zo’n 57 jaar aan smurrie losliet. Bedenk daarover heen een vers laagje Natural Look en zie daar, een fris interieurtje!
Toen ook de stofzuiger weer van zich had laten horen en de sealant en wax (915) uitgepoetst waren, resteerde er enkel en alleen nog wat Glass Cleaner Concentrate voor het glaswerk.
Mission accomplished!
Samenvattend: ik heb 3 heerlijke dagen gehad. Eens en te meer blijkt maar weer eens dat niets vanzelfsprekend is en dat zelfs een overgespoten auto voor verrassingen kan zorgen.
Het werken met de Flex gaat sinds een tijdje echt met 2 vingers in de neus zoals ze dat noemen. De gewenning, de juiste houding en de balans die Tinus zo mooi heeft omschreven in zijn (p)review van de Pro900 zijn inderdaad erg belangrijk.
Ik voel me eindelijk 100% vertrouwd met de rotary, maar besef nog steeds dat een ongelukje altijd op de loer ligt. Het werken op de carroserieranden is nog steeds een groot aandachtspunt, het doorbranden door de lak acht ik met enig gezond verstand onmogelijk :s
Ik heb wat meer inzicht gekregen in de rompslomp van filerijdend Nederland. Meine gute, wat een ellende zeg!!!
Ik heb respect voor de mensen die hier dagelijks mee te maken krijgen, want oh oh oh, je verd#$]-0 %^mme bijna geen reet meer over van dat lange zitten.
Tevens vind ik het ook niet meer zo heel vreemd dat menig forens zich te goed doet aan kaasbroodjes, satekrokketen, broodjes zalm met roomkaas, filet american, en daarbij de nodige vochtige versnapperingen naar binnen giet. Het is me een dorstig en hongerig gebeuren dat file rijden
Ben blij dat ik op fietsafs… (ahum, scooterafstand) van m’n werk woon rofl
Ik wens u en de uwen een buitengewoon prettig weekend toe, en geniet van uw welverdiende vrije dagen!
P@rick
