Na al het duitse “VW-detail-geweld” is het eindelijk weer is tijd geweest om een ander merk te gaan doen. De weersvoorspellingen van afgelopen dagen waren helaas net zo gunstig als de aandelen ING, dus tussen de wolkenvelden door en een rechtstreekse straalverbinding met buienradar.nl besloten om stukje bij beetje aan de slag te gaan.
De kennismaking met de eigenaar en zijn heilige koe, of in dit geval de propriétaire en zijn sainte vache, had 2 maanden geleden al plaatsgevonden. Het ging om een bordeauxrode Renault 11 automatic, bouwjaar 1985, die misschien wel ‘een poetsbeurtje kon gebruiken…’
Voor diegene die de afgelopen 24 jaar in een bunker heeft gelegen of voor de mensen die auto’s alleen maar kennen als rond, extreem laag, en retesnel, ff een korte intro van deze Renault 11.
Orgineel NL auto, in onberispelijke staat van dienst (kentekenplaat aan de voorkant was ff een noodoplossing), interieur piekfijn in orde, amper een ton op het klokje (dus in de categorie “altijd binnen gestaan/oud vrouwtje geweest”, bla bla bla
), kostte in ’85 een goede 25.000 ouderwetse guldentjes, topsnelheid zo ergens tegen de 160 km/h, en dat met een 68 pk 4-cilindertje. Nostalgie ten top dus! Eigenaar rijdt er uitsluitend zomers mee, en is natuurlijk apetrots op zijn 11. Goed, een poetsbeurtje dus…. Haal dat -je maar gerust weg, want er was flink werk aan de winkel!
Bij aankomst gelijk wat foto’s gemaakt en tot de volgende conclusies gekomen:
Reflectie op een auto uit ’85 is ver te zoeken…
Motorkap was blijkbaar ooit gebruikt als Franse kaasplank, gezien de wazige witte vlekken in de lak…
Nederlandse schijtlijsters en ander vliegend ongedierte houden ook geen rekening met Franse auto’s…
Perler l'effet betekent hier geen “beading” maar een gewoon een plens water…
“Sheeting” ? ........eh…tja…. zie conclusie “beading”….↑…
Dak werd blijkbaar ooit gesponsord door Cif/Jif, zit vol met lichte banen en doffe plekken.
Swirls, krassen, doffe plekken??? "Nee, zal toch best meevallen... Waar dan?..."
Achterklep…
Deuren…
Zijkanten…
C-stijl…
Motorkap…
enz…
enz…
enz…
enz...
Trims zijn de afgelopen 24 jaar vast niet behandeld…
Oké, echt genoeg te doen dus. De werkzaamheden in chronologische volgorde:
Foamen met de Nilfisk (50 ml. Meguiar’s Shampoo Plus en 1 cm SSF)
Wielkasten en trims ingespoten met Meguiar’s APC (ratio 1:4)
Banden ontvet met Meguiar’s Super Degreaser (ratio 1:4)
Wielkasten uitgespoten en ontdaan van 3 generaties zand en meuk. Vervolgens de auto 2x afgespoeld met water. Hierna de auto 2x gewassen met Shampoo Plus i.c.m. de Cobra `The Bone’ spons met de 2-emmer-methode en de GritGuard erin. Auto gedroogd met de Watermagnet.
Ozin die 2-emmer-methode? Dacht het niet! Links komt uit de Wash, rechts uit de Rinse emmer.
Toet-toet….wie komt daar de straat in tokkelen? Aaah kijk is aan, onze trouwe TNT bezorger met een doos van….Gelijk de nieuwe spullen uitgepakt en o.a. de Brinkmann Dual Xenon kunnen gebruiken. Niet dat de swirls er minder om werden helaas, maar handig is het wel als de zon foetsie is.
Motorkap met de Brinkmann…
Achterklep met de Brinkmann…
Vervolgens begonnen met kleien. De Dodo paint putty i.c.m. Last Touch van Meg’s was een prima combi. En ook al staat de auto altijd binnen en word er zo weinig mee gereden, dat kleien een must is als voorbereiding op het polish werk werd al gauw duidelijk.
Zo, eindelijk tijd voor de testspot, en besloten om de motorkap maar is in tweeën te delen.
Mooi oppervlak om te werken, en genoeg plekken om iets te proberen.
De kap tot zover…
Poorboy’s SSR1 op een witte LC pad gaf opzich wel resultaat, maar er bleven toch nog wat swirls achter. Dit veranderde ook niet door lichter te gaan met bijvoorbeeld een groene pad of zwaarder met bijvoorbeeld oranje en SSR2/2.5 of wit met SSR2/2.5.
Dan de Menzerna’s maar is erbij halen. Een nieuwe witte LC pad gepakt en met de Nanopolish (PO106FA) gaf dit direct al een veel strakker resultaat. Grootste nadeel was wel dat er bij het minste beetje zonneschijn de Menzerna een "pain in the ass" was om uit te poetsen.
Na de Nanopolish de Final Finish erbij genomen op een zwarte LC pad, en na een IPA - wipe down tot de conclusie te komen dat het er weer supergoed uitzag! Geen swirls meer te bekennen, de kleur weer helemaal terug, en zo ontzettend glad dat de doeken er bijna vanaf gleden.
De zon kwam weer even achter de wolken vandaan, dus gelijk als een verse japanner in Amsterdam foto´s lopen kieken totdat het laatste prutje was vastgelegd.
Links…
Rechts…
Zon erop…
Reflectie…
Vervolgens de hele auto afgetaped met de inmiddels bekende blauwe striping van 3M.
Was nogal een klus, aangezien deze auto flink wat trims, roostertjes en ander soortige stukken plastic heeft zitten, dus een rolletje tape was zo weer weg.
De Menzerna’s moesten het dus weer voor elkaar gaan boksen. Alles in gereedheid gebracht, nieuwe “krukje” geïnstalleerd, en go for it…
Onderweg richting de achterkant nog even wat voor en na pics en een 50/50 op de C-stijl gemaakt…
Toen de complete auto was gepolished, mocht de Black Hole z’n werk gaan doen. Aangebracht met de zwarte LC pad, kleinere stukken met de hand gedaan…
Na de Black Hole te hebben uitgebuft een dun laagje EX-P aangebracht en daarna voor de optimale bescherming/glans gegaan met de topwax van Collinite, de Marque d Elegance, oftwel de Collinite 915. Ik blijf dit echt 1 van de mooiste waxen vinden, ontzettend duurzaam, super glans, en prachtige beading. Daarnaast is ie ook heel zuinig in gebruik, smeer je het te dik erop kan je nl. flink aan de bak om ‘m uit te buffen.
De Collinite heel ff laten curen, en in de tussentijd de trims behandeld. Dit was meer dan noodzakelijk en zou eigenlijk de komende 2 weken nog even flink moeten worden bijgehouden zo droog als het kunstof was. Het knapte er iig flink van op…
Glaswerk binnen en buiten streeploos gereinigd met Glass Cleaner Concentrate…
Bandjes weer gevoed met het busje van de glimmende aap…
En na de hele auto nog is te hebben nagelopen met de UQD van Meg’s, de eigenaar van deze Fransoos gebeld dat ie ‘m op mocht komen halen. Met het avondzonnetje erbij nog wat foto’s kunnen klikken…
Voor…
En na…
Voor…
En na…
En de beading zoals ie was, en wat de Collinite 915 teweeg brengt…
Vervolgens in de tuin op de bank geploft, en lekker onderuitgezakt onder het genot van een drankje en een rookje, deze hele detailjob in gedachte nog ff de revue laten passeren…
Bedankt voor het lezen, tot een volgende “P@-Polish foto repo” !
Au revoir,
P@rick
De kennismaking met de eigenaar en zijn heilige koe, of in dit geval de propriétaire en zijn sainte vache, had 2 maanden geleden al plaatsgevonden. Het ging om een bordeauxrode Renault 11 automatic, bouwjaar 1985, die misschien wel ‘een poetsbeurtje kon gebruiken…’
Voor diegene die de afgelopen 24 jaar in een bunker heeft gelegen of voor de mensen die auto’s alleen maar kennen als rond, extreem laag, en retesnel, ff een korte intro van deze Renault 11.
Orgineel NL auto, in onberispelijke staat van dienst (kentekenplaat aan de voorkant was ff een noodoplossing), interieur piekfijn in orde, amper een ton op het klokje (dus in de categorie “altijd binnen gestaan/oud vrouwtje geweest”, bla bla bla
), kostte in ’85 een goede 25.000 ouderwetse guldentjes, topsnelheid zo ergens tegen de 160 km/h, en dat met een 68 pk 4-cilindertje. Nostalgie ten top dus! Eigenaar rijdt er uitsluitend zomers mee, en is natuurlijk apetrots op zijn 11. Goed, een poetsbeurtje dus…. Haal dat -je maar gerust weg, want er was flink werk aan de winkel!Bij aankomst gelijk wat foto’s gemaakt en tot de volgende conclusies gekomen:
Reflectie op een auto uit ’85 is ver te zoeken…
Motorkap was blijkbaar ooit gebruikt als Franse kaasplank, gezien de wazige witte vlekken in de lak…
Nederlandse schijtlijsters en ander vliegend ongedierte houden ook geen rekening met Franse auto’s…
Perler l'effet betekent hier geen “beading” maar een gewoon een plens water…
“Sheeting” ? ........eh…tja…. zie conclusie “beading”….↑…
Dak werd blijkbaar ooit gesponsord door Cif/Jif, zit vol met lichte banen en doffe plekken.
Swirls, krassen, doffe plekken??? "Nee, zal toch best meevallen... Waar dan?..."
Achterklep…
Deuren…
Zijkanten…
C-stijl…
Motorkap…
enz…
enz…
enz…
enz...
Trims zijn de afgelopen 24 jaar vast niet behandeld…
Oké, echt genoeg te doen dus. De werkzaamheden in chronologische volgorde:
Foamen met de Nilfisk (50 ml. Meguiar’s Shampoo Plus en 1 cm SSF)
Wielkasten en trims ingespoten met Meguiar’s APC (ratio 1:4)
Banden ontvet met Meguiar’s Super Degreaser (ratio 1:4)
Wielkasten uitgespoten en ontdaan van 3 generaties zand en meuk. Vervolgens de auto 2x afgespoeld met water. Hierna de auto 2x gewassen met Shampoo Plus i.c.m. de Cobra `The Bone’ spons met de 2-emmer-methode en de GritGuard erin. Auto gedroogd met de Watermagnet.
Ozin die 2-emmer-methode? Dacht het niet! Links komt uit de Wash, rechts uit de Rinse emmer.
Toet-toet….wie komt daar de straat in tokkelen? Aaah kijk is aan, onze trouwe TNT bezorger met een doos van….Gelijk de nieuwe spullen uitgepakt en o.a. de Brinkmann Dual Xenon kunnen gebruiken. Niet dat de swirls er minder om werden helaas, maar handig is het wel als de zon foetsie is.
Motorkap met de Brinkmann…
Achterklep met de Brinkmann…
Vervolgens begonnen met kleien. De Dodo paint putty i.c.m. Last Touch van Meg’s was een prima combi. En ook al staat de auto altijd binnen en word er zo weinig mee gereden, dat kleien een must is als voorbereiding op het polish werk werd al gauw duidelijk.
Zo, eindelijk tijd voor de testspot, en besloten om de motorkap maar is in tweeën te delen.
Mooi oppervlak om te werken, en genoeg plekken om iets te proberen.
De kap tot zover…
Poorboy’s SSR1 op een witte LC pad gaf opzich wel resultaat, maar er bleven toch nog wat swirls achter. Dit veranderde ook niet door lichter te gaan met bijvoorbeeld een groene pad of zwaarder met bijvoorbeeld oranje en SSR2/2.5 of wit met SSR2/2.5.
Dan de Menzerna’s maar is erbij halen. Een nieuwe witte LC pad gepakt en met de Nanopolish (PO106FA) gaf dit direct al een veel strakker resultaat. Grootste nadeel was wel dat er bij het minste beetje zonneschijn de Menzerna een "pain in the ass" was om uit te poetsen.
Na de Nanopolish de Final Finish erbij genomen op een zwarte LC pad, en na een IPA - wipe down tot de conclusie te komen dat het er weer supergoed uitzag! Geen swirls meer te bekennen, de kleur weer helemaal terug, en zo ontzettend glad dat de doeken er bijna vanaf gleden.
De zon kwam weer even achter de wolken vandaan, dus gelijk als een verse japanner in Amsterdam foto´s lopen kieken totdat het laatste prutje was vastgelegd.
Links…
Rechts…
Zon erop…
Reflectie…
Vervolgens de hele auto afgetaped met de inmiddels bekende blauwe striping van 3M.
Was nogal een klus, aangezien deze auto flink wat trims, roostertjes en ander soortige stukken plastic heeft zitten, dus een rolletje tape was zo weer weg.
De Menzerna’s moesten het dus weer voor elkaar gaan boksen. Alles in gereedheid gebracht, nieuwe “krukje” geïnstalleerd, en go for it…
Onderweg richting de achterkant nog even wat voor en na pics en een 50/50 op de C-stijl gemaakt…
Toen de complete auto was gepolished, mocht de Black Hole z’n werk gaan doen. Aangebracht met de zwarte LC pad, kleinere stukken met de hand gedaan…
Na de Black Hole te hebben uitgebuft een dun laagje EX-P aangebracht en daarna voor de optimale bescherming/glans gegaan met de topwax van Collinite, de Marque d Elegance, oftwel de Collinite 915. Ik blijf dit echt 1 van de mooiste waxen vinden, ontzettend duurzaam, super glans, en prachtige beading. Daarnaast is ie ook heel zuinig in gebruik, smeer je het te dik erop kan je nl. flink aan de bak om ‘m uit te buffen.
De Collinite heel ff laten curen, en in de tussentijd de trims behandeld. Dit was meer dan noodzakelijk en zou eigenlijk de komende 2 weken nog even flink moeten worden bijgehouden zo droog als het kunstof was. Het knapte er iig flink van op…
Glaswerk binnen en buiten streeploos gereinigd met Glass Cleaner Concentrate…
Bandjes weer gevoed met het busje van de glimmende aap…
En na de hele auto nog is te hebben nagelopen met de UQD van Meg’s, de eigenaar van deze Fransoos gebeld dat ie ‘m op mocht komen halen. Met het avondzonnetje erbij nog wat foto’s kunnen klikken…
Voor…
En na…
Voor…
En na…
En de beading zoals ie was, en wat de Collinite 915 teweeg brengt…
Vervolgens in de tuin op de bank geploft, en lekker onderuitgezakt onder het genot van een drankje en een rookje, deze hele detailjob in gedachte nog ff de revue laten passeren…
Bedankt voor het lezen, tot een volgende “P@-Polish foto repo” !
Au revoir,
P@rick
