Het project:
Eigenlijk had ik twee dagen uitgetrokken voor deze auto: een Toyota Corolla uit 2002, maar door mijn onervarenheid en de belabberde staat waarin de auto zich bevond, werden dat er meer dan drie…
Op het eerste gezicht zag de auto er best redelijk uit voor een auto van die leeftijd. De auto heeft de eerste jaren van zijn leven in een garage gestaan, waarna hij de laatste tien jaar naar buiten werd verbannen in een straat waar behoorlijke bomen stonden. Weer en wind hadden vrij spel en voor de eigenaar van de auto was het vooral een gebruiksvoorwerp.
Lakschade
Parkeerschade van portier...
Voordat ik er aan begon...
Na de eerste wasbeurt met hogedruk en één emmer methode, werden meer beschadigingen zichtbaar. Op de raamstijl linksvoor was een klein gedeelte van de blanke lak af, de motorkap zat vol met steenslag, er zaten behoorlijk diepe krassen op de deuren (parkeerschade van openslaande deuren) en een behoorlijke kras linksachter op de bumper. Verder zat er nog wat schade van een paaltje op de achterbumper. Op het dak waren sporen te zien van bladeren die ingevreten waren in de lak en de lak was verder heel erg dof en zat onder de swirls.
Doffe ellende, deze lak...
Schade linksachter
Swirls niet goed zichtbaar en de foto maakt er nog wat van...
Vooraanzicht na de poetsbeurt.
De motorkap, gepoetst en met swirls.
Tijd voor klei en een voorraad vocht om tot mij te nemen.
Nu de auto goed schoon was begon ik met het klei avontuur. Van de eerste volledige exterieur detail had ik nog een vers stukje klein met Spray&Wipe van Meguiar’s staan, dus daar begon ik mee. Mijn eerste ervaring met deze combi was al niet zo heel erg positief en dat werd nu weer bevestigd. Ondanks goed (en zelfs overmatig sprayen) plakt die klei soms gewoon aan de carrosserie waardoor er nare vlekken ontstaan. Omdat ik wist dat de hoeveelheid klei en glijmiddel niet genoeg zouden zijn had ik in de shop Supernatural Clay Lube en Supernatural Fine Detailing clay van Dodo besteld. Het prijstechnisch gunstigere alternatief bleek helaas niet leverbaar, dus besloot ik deze combi maar eens te proberen. Wat een verademing was dat! Behalve dat de klei veel fijner was (plakt lekker aan de vingers maar niet aan de auto) was het glijmiddel ook heerlijk om mee te werken. Overigens het glijmiddel van Dodo icm de Meguiar’s klei bleek niet zo goed, want gezien de witte waas die er ontstond, leek deze de klei een beetje op te lossen. Maar de klei gleed echter wel een stuk beter dan met de Spray&Wipe. Het laatste stukje klei van Meguiar’s toch maar gebruik om een poppetje van de maken en over te stappen naar de nieuw gekochte.
Achteraf (maar dat is altijd een koe in de kont kijken) was het wellicht beter geweest om een iets zwaardere klei te nemen, want auto zat onder de hars en teer, maar met wat langer doorwerken ben ik er uiteindelijk ook gekomen.
Ik wist dus dat ik hier nogal wat werk aan zou gaan krijgen, haalde de DAP uit de tas en begon met een testspot, zoals de detailbijbel voorschrijft. Ik begon met een oranje Monello pad icm de S17+ van Scholl, maar had al snel door dat dit niet het gewenste resultaat zou opleveren, dus stapte ik over naar het gele pad met de S3 van Scholl. Dat begon er meer op te lijken, maar met name het dak en de motorkap hadden meer dan één hit nodig om weer enigszins toonbaar te worden. De aangevreten lak op het dak bleek ondanks de zware combi (voor een Jap met zachte lak) en verwoede pogingen, niet meer geheel te corrigeren. De diepe krassen die vermoedelijk afkomstig waren uit een krasbox of een oude spons icm halve-emmer-methode, op de motorkap en achterklap gingen er voor het grootste deel wel uit, maar ik kreeg ze er niet helemaal uit.
Na de hele auto met S3 behandeld te hebben (waarvan sommige delen dus twee hits) ging ik over naar het oranje pad met S17+, waarna de laatste ronde gedaan werd met het witte pad icm met Scholl S30.
Over het uiteindelijke resultaat wat ik toen bereik had was ik voor 80 tot 90% tevreden, maar ik herinnerde mij de woorden van een mede-forumlid Michel die zei dat je in de meeste gevallen de krassen er voor dit percentage eruit kreeg. Het resultaat dat ik met schade op de achterbumper had weten te bereiken, stemde mij wel redelijk positief. Ik wist zeker dat ik de krassen er niet helemaal uit zou krijgen, maar het was toch stukken beter gelukt dan ik in eerste instantie gedacht had. De krasjes van de opslaande deuren kreeg ik er ook helemaal uit, dus eigenlijk loop ik hier wat te miepen om niks. De auto is nu eenmaal meer dan vijftien jaar oud, altijd in de krasstraat of krasbox gewassen en staat al meer dan toen jaar buiten.
De volgende stap was een behandeling met Poorboy’s Black Hole, die aangebracht werd met de DAP en handmatig op de plekjes waar ik met de DAP (met grote pad) niet bij kwam. De donkerblauwe kleur is perfect voor dit spul en de meeste kleine krasjes die ik er niet met polijsten uit gekregen had, wist ik met dit spul prima de maskeren. Voordat ik hiermee begon, heb ik de auto eerst helemaal ontvet met een middel dat niet verkocht wordt door Carclean.
De lak na het zwarte gat...
Collinite 476S, klaar voor gebruik...
Omdat de auto het hele jaar door buiten staat (en om mijn collectie wat uit te breiden) had ik bij de laatste bestelling ook maar meteen een potje Collinite 476S gekocht, omdat deze een langere standtijd zou hebben dan de 845. Deze laatste stap deed ik ook (voor het grootste deel) met de DAP900 omdat dit sneller en grondiger is dan handmatig in masseren. De dag erna heb ik een tweede laag 476S aangebracht, dit keer echter handmatig om zeker te zijn dat ik geen enkel plekje zou overslaan en dit toch meer het waxgevoel geeft.
Tot slot werden de banden, trims en het overige plastic/rubber behandeld om ze weer een fris uiterlijk te geven. Dit deed ik met een middel dat ik nog in huis had (van System1-2-3). De ramen werden enkel meegenomen tijdens het kleien en daarna met een glas polish (van Trutle) die ik ook nog in huis had. Niet ideaal, maar om de ruiten helemaal schoon te krijgen voldoet dit middel prima.
Persoonlijk ben ik wel tevreden met het resultaat, zeker omdat ik pas met deze hobby begonnen ben en ik pas één auto (die veel beter in de lak zit) hiervoor gedaan heb. Eens kijken wie mij de auto ter beschikking gaat stellen voor de volgende klus.
Hieronder nog een aantal foto's met het uiteindelijke resultaat:
Na de detailbeurt.
Het dak na de hele klus.
De motorkap blinkt weer...
Uit een andere hoek.
Het spatbord LV.
De schade aan de achterbumper na behandeling.
Glans zit niet in een potje, maar wel in noeste arbeid...
Niet dat ik er om vroeg, maar goed... Van de nood een deugd maken en de beading foto delen.
Eigenlijk had ik twee dagen uitgetrokken voor deze auto: een Toyota Corolla uit 2002, maar door mijn onervarenheid en de belabberde staat waarin de auto zich bevond, werden dat er meer dan drie…
Op het eerste gezicht zag de auto er best redelijk uit voor een auto van die leeftijd. De auto heeft de eerste jaren van zijn leven in een garage gestaan, waarna hij de laatste tien jaar naar buiten werd verbannen in een straat waar behoorlijke bomen stonden. Weer en wind hadden vrij spel en voor de eigenaar van de auto was het vooral een gebruiksvoorwerp.
Lakschade
Parkeerschade van portier...
Voordat ik er aan begon...
Na de eerste wasbeurt met hogedruk en één emmer methode, werden meer beschadigingen zichtbaar. Op de raamstijl linksvoor was een klein gedeelte van de blanke lak af, de motorkap zat vol met steenslag, er zaten behoorlijk diepe krassen op de deuren (parkeerschade van openslaande deuren) en een behoorlijke kras linksachter op de bumper. Verder zat er nog wat schade van een paaltje op de achterbumper. Op het dak waren sporen te zien van bladeren die ingevreten waren in de lak en de lak was verder heel erg dof en zat onder de swirls.
Doffe ellende, deze lak...
Schade linksachter
Swirls niet goed zichtbaar en de foto maakt er nog wat van...
Vooraanzicht na de poetsbeurt.
De motorkap, gepoetst en met swirls.
Tijd voor klei en een voorraad vocht om tot mij te nemen.
Nu de auto goed schoon was begon ik met het klei avontuur. Van de eerste volledige exterieur detail had ik nog een vers stukje klein met Spray&Wipe van Meguiar’s staan, dus daar begon ik mee. Mijn eerste ervaring met deze combi was al niet zo heel erg positief en dat werd nu weer bevestigd. Ondanks goed (en zelfs overmatig sprayen) plakt die klei soms gewoon aan de carrosserie waardoor er nare vlekken ontstaan. Omdat ik wist dat de hoeveelheid klei en glijmiddel niet genoeg zouden zijn had ik in de shop Supernatural Clay Lube en Supernatural Fine Detailing clay van Dodo besteld. Het prijstechnisch gunstigere alternatief bleek helaas niet leverbaar, dus besloot ik deze combi maar eens te proberen. Wat een verademing was dat! Behalve dat de klei veel fijner was (plakt lekker aan de vingers maar niet aan de auto) was het glijmiddel ook heerlijk om mee te werken. Overigens het glijmiddel van Dodo icm de Meguiar’s klei bleek niet zo goed, want gezien de witte waas die er ontstond, leek deze de klei een beetje op te lossen. Maar de klei gleed echter wel een stuk beter dan met de Spray&Wipe. Het laatste stukje klei van Meguiar’s toch maar gebruik om een poppetje van de maken en over te stappen naar de nieuw gekochte.
Achteraf (maar dat is altijd een koe in de kont kijken) was het wellicht beter geweest om een iets zwaardere klei te nemen, want auto zat onder de hars en teer, maar met wat langer doorwerken ben ik er uiteindelijk ook gekomen.
Ik wist dus dat ik hier nogal wat werk aan zou gaan krijgen, haalde de DAP uit de tas en begon met een testspot, zoals de detailbijbel voorschrijft. Ik begon met een oranje Monello pad icm de S17+ van Scholl, maar had al snel door dat dit niet het gewenste resultaat zou opleveren, dus stapte ik over naar het gele pad met de S3 van Scholl. Dat begon er meer op te lijken, maar met name het dak en de motorkap hadden meer dan één hit nodig om weer enigszins toonbaar te worden. De aangevreten lak op het dak bleek ondanks de zware combi (voor een Jap met zachte lak) en verwoede pogingen, niet meer geheel te corrigeren. De diepe krassen die vermoedelijk afkomstig waren uit een krasbox of een oude spons icm halve-emmer-methode, op de motorkap en achterklap gingen er voor het grootste deel wel uit, maar ik kreeg ze er niet helemaal uit.
Na de hele auto met S3 behandeld te hebben (waarvan sommige delen dus twee hits) ging ik over naar het oranje pad met S17+, waarna de laatste ronde gedaan werd met het witte pad icm met Scholl S30.
Over het uiteindelijke resultaat wat ik toen bereik had was ik voor 80 tot 90% tevreden, maar ik herinnerde mij de woorden van een mede-forumlid Michel die zei dat je in de meeste gevallen de krassen er voor dit percentage eruit kreeg. Het resultaat dat ik met schade op de achterbumper had weten te bereiken, stemde mij wel redelijk positief. Ik wist zeker dat ik de krassen er niet helemaal uit zou krijgen, maar het was toch stukken beter gelukt dan ik in eerste instantie gedacht had. De krasjes van de opslaande deuren kreeg ik er ook helemaal uit, dus eigenlijk loop ik hier wat te miepen om niks. De auto is nu eenmaal meer dan vijftien jaar oud, altijd in de krasstraat of krasbox gewassen en staat al meer dan toen jaar buiten.
De volgende stap was een behandeling met Poorboy’s Black Hole, die aangebracht werd met de DAP en handmatig op de plekjes waar ik met de DAP (met grote pad) niet bij kwam. De donkerblauwe kleur is perfect voor dit spul en de meeste kleine krasjes die ik er niet met polijsten uit gekregen had, wist ik met dit spul prima de maskeren. Voordat ik hiermee begon, heb ik de auto eerst helemaal ontvet met een middel dat niet verkocht wordt door Carclean.
De lak na het zwarte gat...
Collinite 476S, klaar voor gebruik...
Omdat de auto het hele jaar door buiten staat (en om mijn collectie wat uit te breiden) had ik bij de laatste bestelling ook maar meteen een potje Collinite 476S gekocht, omdat deze een langere standtijd zou hebben dan de 845. Deze laatste stap deed ik ook (voor het grootste deel) met de DAP900 omdat dit sneller en grondiger is dan handmatig in masseren. De dag erna heb ik een tweede laag 476S aangebracht, dit keer echter handmatig om zeker te zijn dat ik geen enkel plekje zou overslaan en dit toch meer het waxgevoel geeft.
Tot slot werden de banden, trims en het overige plastic/rubber behandeld om ze weer een fris uiterlijk te geven. Dit deed ik met een middel dat ik nog in huis had (van System1-2-3). De ramen werden enkel meegenomen tijdens het kleien en daarna met een glas polish (van Trutle) die ik ook nog in huis had. Niet ideaal, maar om de ruiten helemaal schoon te krijgen voldoet dit middel prima.
Persoonlijk ben ik wel tevreden met het resultaat, zeker omdat ik pas met deze hobby begonnen ben en ik pas één auto (die veel beter in de lak zit) hiervoor gedaan heb. Eens kijken wie mij de auto ter beschikking gaat stellen voor de volgende klus.
Hieronder nog een aantal foto's met het uiteindelijke resultaat:
Na de detailbeurt.
Het dak na de hele klus.
De motorkap blinkt weer...
Uit een andere hoek.
Het spatbord LV.
De schade aan de achterbumper na behandeling.
Glans zit niet in een potje, maar wel in noeste arbeid...
Niet dat ik er om vroeg, maar goed... Van de nood een deugd maken en de beading foto delen.
Laatst bewerkt:
