In navolging op het eerder verrichte werk in Waddinxveen was het de afgelopen dagen de taak om alle auto’s nog 1 keer helemaal strak te zetten. Van 7 tot 11 april 2010 is het op de beurs in Essen nl. een drukte van jewelste tijdens het grootste oldtimer evenement ter wereld. Hoewel deze show primair is gericht op de koop en verkoop van oldtimers in alle soorten en maten, is er ook een hoop nieuws te zien. Sommige automerken grijpen deze show aan om een feestje te vieren vanwege een x-jarig bestaan van het merk, het model, of het type auto. Dit jaar worden er zo’n 2500 auto’s tentoongesteld, waarvan er 20 op de stand stonden te parelen bij mijn opdrachtgever.
Na goed uitgekiend te hebben wat er allemaal mee moest worden genomen en de verwachtte tijd te hebben berekend, besloten om extra mankracht in te zetten. 20 auto’s in je eentje strak zetten lijkt misschien een piece of cake, maar werkzaamheden die uiteenlopen van licht polijstwerk en het aanbrengen van een nieuwe sealant en wax, vergen nou eenmaal meer tijd dan het opfrissen van de lak met een detailerspray of het conditioneren van de banden. Afijn, “buurman Vinz” was bereid om zijn Opel Astra ter beschikking te stellen en mij 2 dagen te helpen bij alles wat nodig was.
Dinsdagochtend vroeg dus hangend op de achterassen vertrokken naar Essen, de Astra-station zat werkelijk stampvol geladen met spullen:
Na kennisgemaakt te hebben met de Duitse Autobahn en Vinz vol trots de adviessnelheid van 130 km/h met 50 km overschreed, werd dezelfde trots al gauw de kop ingedrukt door iets wat de letters AMG op de kont had staan
. Wat zou het toch fijn zijn als we een soortgelijke situatie in Nederland zouden krijgen. Hier kan je een snelle auto kopen om vervolgens max 120 te mogen, in Duitsland is het op sommige stukken “onbegrenst” en kunnen de weet-ik-hoeveel-honderden-pk’s zich helemaal uitleven op het grauwe asfalt.
Aangekomen in Essen en aan de nodige formaliteiten voldaan te hebben konden we naar binnen rijden. Op onze stand (Hal 3 nummer 261) waren net de eerste paar auto’s afgeleverd door het transportbedrijf zodat we gelijk aan de slag konden gaan. De spullen uitgeladen en begonnen aan de witte Mercedes 190SL. Een mooie ervaring overigens om nu is mee te mogen maken hoe zo’n beurs wordt opgebouwd. Standbouwers, transportbedrijven, licht en geluid technici, alles kriebelt door elkaar heen, en de hele dag zit je je te vergapen aan alles wat binnen wordt gereden.
Nadat de SL en de Delahaye helemaal klaar waren en weer stonden te glimmen als een natte tiet in de maneschijn even een kleine pauze ingelast en buiten in het zonnetje een dampstaaf geïnhaleerd. Het werd steeds drukker met transportbedrijven, diverse Porsches, Alfa’s, en Ferrari’s zorgden bij het naar binnenrijden voor een geluid alsof je op het circuit stond te kijken.
Vervolgens weer lekker aan de slag gegaan. De Mercedes 600 kreeg een laagje Black Hole voor een mooie diepzwarte gloss, deze werd vervolgens afgewerkt met de Collinite 845. De werkzaamheden aan de Packard Carribean liepen uiteen van wat polijstwerk aan de voorschermen tot het opsmukken van de lak met wat Spray & Wipe. De werkzaamheden werden opgemerkt door een aantal fotografen van wat kranten en een Duits persbureau. Wat we precies aan het doen waren, waar we vandaan kwamen en of ze wat foto’s mochten maken? Tuurlijk, we zijn de moeilijkste niet. Dus na wat aanwijzingen opgevolgd te hebben over hoe en waar we moesten gaan staan werden er wat plaatjes geschoten en na het “Herzlichen Dank” ontvangen te hebben gauw weer verder gegaan.
Nadat de beide Ferrari’s en de Jaguar binnen waren gezet begon ik met het schoonmaken van de motorruimte van de Isotta Franchini en kleide Vinz de motorkap en zijschermen van de Jaguar.
Naarmate de dag vorderde en alle auto’s op de juiste plek stonden kon de stand worden uitgelicht en konden de paaltjes rondom worden neergezet. Het was tegen 20.00 uur dat we vertrokken richting het hotel, maar eerst nog gauw een rondje foto’s gemaakt.
De Delahaye en de Isotta Franchini:
De Ford GT350:
De Packard Carribean:
De Citroen Taxi en de Renault NN:
De Maserati Bora:
De 512 en de Testarossa:
De Jaguar mk7:
De MG, de Jaguar en de Lancia:
De VW sambabus:
En de 190 SL met op de achtergrond de Opel Kapitan.
De volgende ochtend na een stevig en perfect ontbijt om 9.30 weer de Messe opgereden en de Duesenberg tot in de puntjes verzorgd. De pracht en praal was echter van korte duur, want amper een uur nadat we er mee klaar waren en een fotootje hadden gemaakt werd de Duesenberg verkocht aan een grote handelaar uit Amerika die elders op de beurs stond. Zonder pardon konden we de paaltjes opzij schuiven en reed de nieuwe eigenaar er van tussen. Sja, da’s de handel zeggen ze dan!
Het dak van de Mercedes werd nog is flink opgekuist met wat Wolfgang Detail Spritz voor de ultieme reflectie en glans.
Aan de overkant werd dit letterlijk beantwoord onder het motto “Jong geleerd is Oud gedaan”, weliswaar met een vieze sopemmer en een zeempje, maar toch, we hadden enigszins respect voor deze ouwe beuker die z’n auto’s op zijn manier showwaardig maakte!
Ook Carclean.com werd niet vergeten, de flyers en de samples vonden inmiddels gretig aftrek en Vinz demonstreerde nog gauw een workshop “ruitje schoonmaken doe je zo”.
Toen de hordes handelaren, journalisten, fotografen en cameraploegen om 14.00 uur eindelijk naar binnenmochten zat ons werk er nagenoeg op. Gauw de camera gepakt en zelf een rondje over de beurs gemaakt. Zomaar wat kiekjes:
Ook buiten stond genoeg moois:
Prachtig apparaat, eh, ja ook de Audi…
De 300SL deed het wonderbaarlijk goed op deze beurs:
Ook deze “Gulwings” stonden er prachtig bij:
Met als paradepaardje van Mercedes de nieuwste SLS 6.3 AMG:
Aan de andere kant de DTM, de SLR en de GTR:
En ook een kanariegele 230SL mocht niet ontbreken:
Volkswagen showde een prachtige oerkever-cabriolet uit ’49:
En een opgeblazen Golf 2 model ‘Country’:
Bij Buggati stonden o.a. deze EB110 en uiteraard de Veyron:
En hey…. Wat zien we daar? Is dat niet…? Ja hoor, “onze” Duesenberg op de stand van de nieuwe eigenaar:
Natuurlijk ook honderden kraampjes met onderdelen en spulletjes:
3 kontjes op rij:
En overal werden de nodige poets en detailproducten aangeprezen. Als we het moeten geloven gaan we de ruiten in 2010 met een papieren zakdoek schoonmaken..
En worden de waxsoorten van Swizol een regelrechte hit (in je portemonnee.. )
Overigens geen goed woord over voor de droeftoeters van Sonax. Die stumperts zetten gewoon een auto op hun stand die echt zo vieslelijk gepolijst was, dat de hologrammen en de swirls je werkelijk nog in de ogen knallen, wat vreselijke vertoning zeg!!
Met een laatste blik op onze stand, het snoetje van de 8C en 2 andere snoetjes op de Alfa stand, hebben we na nog 1 rondje quickdetailen de spullen ingepakt en zijn we aan het eind van de middag richting Apeldoorn gereden.
Een hele mooie ervaring, da’s een feit. Het idee dat je zorg hebt gedragen aan de gloss en shine van een auto en dat zoiets wellicht doorslaggevend kan zijn voor een koper is fijn gevoel. Stiekum hoop ik dan ook dat mijn opdrachtgever alle auto’s verkoopt, zodat er weer een hoop nieuwe voor terugkomen. Wat mij betreft dus zeer zeker voor herhaling vatbaar!!
Langs deze weg wil ik ook Vinz nogmaals bedanken voor je extreem goede inzet en het topwerk wat je hebt afgeleverd. Het was daarnaast ook reuze gezellig kerel!!
Thnx 4 reading, tot een volgende show off
P@rick
Na goed uitgekiend te hebben wat er allemaal mee moest worden genomen en de verwachtte tijd te hebben berekend, besloten om extra mankracht in te zetten. 20 auto’s in je eentje strak zetten lijkt misschien een piece of cake, maar werkzaamheden die uiteenlopen van licht polijstwerk en het aanbrengen van een nieuwe sealant en wax, vergen nou eenmaal meer tijd dan het opfrissen van de lak met een detailerspray of het conditioneren van de banden. Afijn, “buurman Vinz” was bereid om zijn Opel Astra ter beschikking te stellen en mij 2 dagen te helpen bij alles wat nodig was.
Dinsdagochtend vroeg dus hangend op de achterassen vertrokken naar Essen, de Astra-station zat werkelijk stampvol geladen met spullen:
Na kennisgemaakt te hebben met de Duitse Autobahn en Vinz vol trots de adviessnelheid van 130 km/h met 50 km overschreed, werd dezelfde trots al gauw de kop ingedrukt door iets wat de letters AMG op de kont had staan
. Wat zou het toch fijn zijn als we een soortgelijke situatie in Nederland zouden krijgen. Hier kan je een snelle auto kopen om vervolgens max 120 te mogen, in Duitsland is het op sommige stukken “onbegrenst” en kunnen de weet-ik-hoeveel-honderden-pk’s zich helemaal uitleven op het grauwe asfalt.Aangekomen in Essen en aan de nodige formaliteiten voldaan te hebben konden we naar binnen rijden. Op onze stand (Hal 3 nummer 261) waren net de eerste paar auto’s afgeleverd door het transportbedrijf zodat we gelijk aan de slag konden gaan. De spullen uitgeladen en begonnen aan de witte Mercedes 190SL. Een mooie ervaring overigens om nu is mee te mogen maken hoe zo’n beurs wordt opgebouwd. Standbouwers, transportbedrijven, licht en geluid technici, alles kriebelt door elkaar heen, en de hele dag zit je je te vergapen aan alles wat binnen wordt gereden.
Nadat de SL en de Delahaye helemaal klaar waren en weer stonden te glimmen als een natte tiet in de maneschijn even een kleine pauze ingelast en buiten in het zonnetje een dampstaaf geïnhaleerd. Het werd steeds drukker met transportbedrijven, diverse Porsches, Alfa’s, en Ferrari’s zorgden bij het naar binnenrijden voor een geluid alsof je op het circuit stond te kijken.
Vervolgens weer lekker aan de slag gegaan. De Mercedes 600 kreeg een laagje Black Hole voor een mooie diepzwarte gloss, deze werd vervolgens afgewerkt met de Collinite 845. De werkzaamheden aan de Packard Carribean liepen uiteen van wat polijstwerk aan de voorschermen tot het opsmukken van de lak met wat Spray & Wipe. De werkzaamheden werden opgemerkt door een aantal fotografen van wat kranten en een Duits persbureau. Wat we precies aan het doen waren, waar we vandaan kwamen en of ze wat foto’s mochten maken? Tuurlijk, we zijn de moeilijkste niet. Dus na wat aanwijzingen opgevolgd te hebben over hoe en waar we moesten gaan staan werden er wat plaatjes geschoten en na het “Herzlichen Dank” ontvangen te hebben gauw weer verder gegaan.
Nadat de beide Ferrari’s en de Jaguar binnen waren gezet begon ik met het schoonmaken van de motorruimte van de Isotta Franchini en kleide Vinz de motorkap en zijschermen van de Jaguar.
Naarmate de dag vorderde en alle auto’s op de juiste plek stonden kon de stand worden uitgelicht en konden de paaltjes rondom worden neergezet. Het was tegen 20.00 uur dat we vertrokken richting het hotel, maar eerst nog gauw een rondje foto’s gemaakt.
De Delahaye en de Isotta Franchini:
De Ford GT350:
De Packard Carribean:
De Citroen Taxi en de Renault NN:
De Maserati Bora:
De 512 en de Testarossa:
De Jaguar mk7:
De MG, de Jaguar en de Lancia:
De VW sambabus:
En de 190 SL met op de achtergrond de Opel Kapitan.
De volgende ochtend na een stevig en perfect ontbijt om 9.30 weer de Messe opgereden en de Duesenberg tot in de puntjes verzorgd. De pracht en praal was echter van korte duur, want amper een uur nadat we er mee klaar waren en een fotootje hadden gemaakt werd de Duesenberg verkocht aan een grote handelaar uit Amerika die elders op de beurs stond. Zonder pardon konden we de paaltjes opzij schuiven en reed de nieuwe eigenaar er van tussen. Sja, da’s de handel zeggen ze dan!
Het dak van de Mercedes werd nog is flink opgekuist met wat Wolfgang Detail Spritz voor de ultieme reflectie en glans.
Aan de overkant werd dit letterlijk beantwoord onder het motto “Jong geleerd is Oud gedaan”, weliswaar met een vieze sopemmer en een zeempje, maar toch, we hadden enigszins respect voor deze ouwe beuker die z’n auto’s op zijn manier showwaardig maakte!
Ook Carclean.com werd niet vergeten, de flyers en de samples vonden inmiddels gretig aftrek en Vinz demonstreerde nog gauw een workshop “ruitje schoonmaken doe je zo”.
Toen de hordes handelaren, journalisten, fotografen en cameraploegen om 14.00 uur eindelijk naar binnenmochten zat ons werk er nagenoeg op. Gauw de camera gepakt en zelf een rondje over de beurs gemaakt. Zomaar wat kiekjes:
Ook buiten stond genoeg moois:
Prachtig apparaat, eh, ja ook de Audi…
De 300SL deed het wonderbaarlijk goed op deze beurs:
Ook deze “Gulwings” stonden er prachtig bij:
Met als paradepaardje van Mercedes de nieuwste SLS 6.3 AMG:
Aan de andere kant de DTM, de SLR en de GTR:
En ook een kanariegele 230SL mocht niet ontbreken:
Volkswagen showde een prachtige oerkever-cabriolet uit ’49:
En een opgeblazen Golf 2 model ‘Country’:
Bij Buggati stonden o.a. deze EB110 en uiteraard de Veyron:
En hey…. Wat zien we daar? Is dat niet…? Ja hoor, “onze” Duesenberg op de stand van de nieuwe eigenaar:
Natuurlijk ook honderden kraampjes met onderdelen en spulletjes:
3 kontjes op rij:
En overal werden de nodige poets en detailproducten aangeprezen. Als we het moeten geloven gaan we de ruiten in 2010 met een papieren zakdoek schoonmaken..
En worden de waxsoorten van Swizol een regelrechte hit (in je portemonnee..
)Overigens geen goed woord over voor de droeftoeters van Sonax. Die stumperts zetten gewoon een auto op hun stand die echt zo vieslelijk gepolijst was, dat de hologrammen en de swirls je werkelijk nog in de ogen knallen, wat vreselijke vertoning zeg!!
Met een laatste blik op onze stand, het snoetje van de 8C en 2 andere snoetjes op de Alfa stand, hebben we na nog 1 rondje quickdetailen de spullen ingepakt en zijn we aan het eind van de middag richting Apeldoorn gereden.
Een hele mooie ervaring, da’s een feit. Het idee dat je zorg hebt gedragen aan de gloss en shine van een auto en dat zoiets wellicht doorslaggevend kan zijn voor een koper is fijn gevoel. Stiekum hoop ik dan ook dat mijn opdrachtgever alle auto’s verkoopt, zodat er weer een hoop nieuwe voor terugkomen. Wat mij betreft dus zeer zeker voor herhaling vatbaar!!
Langs deze weg wil ik ook Vinz nogmaals bedanken voor je extreem goede inzet en het topwerk wat je hebt afgeleverd. Het was daarnaast ook reuze gezellig kerel!!
Thnx 4 reading, tot een volgende show off
P@rick
